“เธอพบตัวเองอยู่ระหว่างทางกลับบ้าน จังหวะการเต้นของหัวใจเธอค่อยๆ เปลี่ยนไป ผกผันตามระยะทางที่เธอใกล้จะถึงสถานที่แห่งนั้น”
กูจะเป็นดังอัศวินเสียงที่มันเห่าไม่ได้ยิน
อยากได้ยินเสียง คนที่คุ้นเคย อยากเจอเธอคนเดิมที่เคยที่เจอในเมื่อวาน
วันหนึ่ง ลูเมี่ยน·ลีถูกสุภาพสตรีปริศนาทักถึงฝันประหลาดที่เขากำลังประสบ
ทว่านั่นคือจุดเริ่มต้นของความฝันอันผิดแผกพิสดารยิ่งกว่าเดิม
“หลังๆ มาหนังสือของพี่วัฒน์มีอิทธิพลต่อผมมาก นักเขียนอย่าง วัฒน์ วรรลยางกูร ในเมืองไทยหายาก เพราะเป็นคนอุดมการณ์เสมอต้นเสมอปลาย และไม่เคยหักหลังความคิดของตัวเอง ไม่เคยคิดเข้าข้างคนที่เข่นฆ่าเพื่อนตัวเอง และไล่ฆ่าตัวเอง ไม่ยอมศิโรราบต่ออำนาจใด”
แต่การกลับมาพบกันใหม่ของพวกเขาก็ไม่ได้ปราศจากความท้าทาย เมื่อพวกเขาสำรวจความซับซ้อนของชีวิตมรรตัย พวกเขาพบว่าตนเองเผชิญกับอุปสรรคที่ขู่จะฉีกพวกเขาออกจากกันอีกครั้ง ตั้งแต่แผนการของคู่แข่งที่อิจฉาไปจนถึงการเรียกร้องหน้าที่และเกียรติยศ พวกเขาพยายามหาทางที่จะอยู่ร่วมกันในโลกที่ดูเหมือนจะมุ่งมั่นที่จะแยกพวกเขาออกจากกัน
ความฝันนั้นเป็นภาวะที่เกิดขึ้นในขณะหลับ เป็นภาวะที่สมองฉายภาพของสิ่งต่าง ๆ ทั้งสิ่งที่มีอยู่จริงและสิ่งที่เกิดขึ้นจากจินตนาการ เรื่องราวในความฝันเป็นสิ่งที่ค่อนข้างไม่แน่นอน ไม่ต่อเนื่อง คาดเดาไม่ได้ และไม่มีเหตุผล ในปัจจุบันนักวิจัยยังไม่สามารถระบุข้อมูลที่แท้จริงเกี่ยวกับความฝันได้ทั้งหมด แต่ก็มีทฤษฎีและความเชื่อเกี่ยวกับความฝันอยู่ไม่น้อย
พวกเขาได้รับจดหมายขอความช่วยเหลือจากบุคคลนิรนามในหมู่บ้าน
หนังโรแมนติกเรื่องนี้เล่าถึง เอ็ดเวิร์ด บลูม (อัลเบิร์ต ฟินนี่ย์) ผู้ที่ชอบเล่าเรื่องราวชีวิตของตนในวัยหนุ่ม (แสดงโดย ยวน แมคเกรเกอร์) โดยผสมผสานกับจินตนาการอันลึกซึ้ง เพราะความปรารถนาอันท่วมท้น ที่จะออกเดินทางไปยังที่ต่าง ๆ ได้นำให้เขาต้องออกเดินทางจากเมืองเล็ก ๆ ในแอลบาม่า ไปยังสถานที่ที่ไม่น่าจะมีอยู่ในโลก เขาต้องเจอกับทั้งยักษ์ แม่มด และผู้หญิงฝาแฝดสองหัว ทุกคนที่ได้ฟัง ต่างชื่นชมไปกับเรื่องราวมหัศจรรย์พราวฝัน ยกเว้นลูกชายที่ห่างเหินของเขา วิลล์ (บิลลี่ ครูดรัพ) วิลล์ต้องการให้พ่อเรียนรู้ที่จะแยกแยะ เพลงเพราะ ระหว่างเรื่องจริงและความเพ้อฝัน เขาไม่เคยเชื่อในสิ่งที่พ่อเล่า แต่การพิสูจน์ข้อเท็จจริง จากเรื่องเล่าที่เหลือเชื่อของพ่อ จะ ทำให้ลูกชายได้พบกับความจริงที่ลึกซึ้งกว่านั้น
คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน
เพราะอายเหลือเกินกว่าที่จะพูดคำนั้น
อารมณ์ตอนนี้ทำไมคิดถึงจัง อยากตะโกนคิดถึงจัง
เพื่อการนำเสนอเนื้อหาที่ดี รวมถึงการจัดการข้อมูลส่วนบุคคล เพื่อให้คุณได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากคุณใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆนั้น แสดงว่าคุณยอมรับนโยบายคุกกี้และนโยบายส่วนบุคคลของเรา